ภูเขาไฟจำปาแดด ไฟจำปาแดดเป็นภูเขาไฟที่หมดสภาพ (domant) ภูเขาไฟที่ดับสนิทไม่มีการระเบิด อีกแล้ว มีความสูงเหนือระดับน้ำทะเลปานกลาง 630 เมตร ปากปล่องด้านเหนือกว้าง 150 เมตร สูงเหนือพื้นที่รอบ ๆ ราว160 เมตร มีต้นไม้ยืนต้นหลายชนิด รองดินที่เป็นทางเดินของลาวา การเดินทางใช้เวลาประมาณ 30 นาทีจะถึงบริเวณ ปากปล่องภูเขาไฟ ถ้าไปยืนบริเวณขอบของภูเขาไฟจะเห็นปากปล่องกว้างมากเป็นเนินเขาต่อกันมองตรงออกมาจะเห็นรถวิ่งบนถนนสายลำปาง – แม่เมาะ มองลงมาข้างล่างจะเห็นต้นไม้สีเขียวเป็นหย่อม มีน้ำขังเป็นที่ ๆมีดอกไม้ป่าสีขาวสวยงามมากภูเขาไฟมีลักษณะพิเศษตรงที่มีการระเบิดเป็นรูปดวงจันทร์เต็มดวงและครึ่งเสี้ยวคาบเกี่ยวกัน หลักฐานที่เป็นข้อมูลยืนยันว่าสถานที่นี้เป็นซากภูเขาไฟ ได้มาจากข้อมูลที่ ดร.เปียร์ ซอเรนเซน ผอ.สถาบันสแกนดิเนเวียได้ทำการสำรวจและค้นคว้าร่องรอยก่อนประวัติศาสตร์วิวัฒนาการของมนุษย์ลุ่มน้ำแม่จาง และศึกษาปรากฏการณ์ทางธรณี ซากซีวิตดึกดำบรรพ์ที่ขุดพบในเขตเหมืองลิกไนต์ พบว่าช่วงดอยผาเกด เขตติดต่อจังหวัดลำปางและจังหวัดแพร่ เคยเป็นแหล่งต้นน้ำที่ไหลรวมกับแม่น้ำจางแต่ถูกลาวาจากภูเขาไฟพ่นไปทับถมร่องน้ำ จนสายน้ำดังกล่าวเปลี่ยนทิศทางไหลไปรวมกับแม่น้ำยมทั้งหมด จึงได้แกะรอยต้นของลาวาดังกล่าว จนมาพบภูเขาไฟซี่งจะเห็นได้ชัดเจนจากภาพถ่ายทางอากาศในช่วงฤดูแล้ง ซี่งใบไม้จะร่วงสามารถเห็นซากภูเขาไฟได้ชัดเจนมาก